Beschrijving
Slachtoffers van een ongeval gaan vaak een jarenlang juridisch gevecht tegemoet over de vergoeding van de schade. In de voorfase van een eventuele bodemprocedure moeten aansprakelijkheid, causaliteit, rekenmethodes en vergoedingen worden vastgesteld. Zelfs als een letselschadeclaim via een schikking wordt afgedaan, kan het jaren duren voordat er overeenstemming is bereikt. Partijen willen echter zekerheid over bepaalde deelgeschillen die de kern van de discussie aantasten, zodat het bodemgeschil zo spoedig mogelijk tot een einde kan komen.
Om die reden komt er binnenkort de Wet deelgeschilprocedure ter bevordering van de buitengerechtelijke afhandeling van letsel- en overlijdensschade. Daarmee kunnen de onderhandelende partijen al in de preprocessuele fase een beroep doen op de deelgeschilrechter. De deelgeschilrechter hakt de knoop door en partijen keren weer terug naar de onderhandelingstafel, zo is de bedoeling. De wetgever wil met deze nieuwe procedurevorm bevorderen dat partijen na de beslissing van de deelgeschilrechter een vaststellingsovereenkomst bereiken.
In dit boek vergelijkt mr. Selçuk Ikiz deze nieuwe deelgeschilprocedure met bestaande wettelijke preprocessuele middelen, zoals het kort geding, de vrijwillige verschijning voor de kantonrechter, arbitrage en bindend advies, en met preprocessuele middelen die niet wettelijk zijn geregeld: mediation en gedragsnormeringen. Daarnaast besteedt hij aandacht aan voorlopige bewijsverrichtingen en de kosten van de procedures. Hoewel er de nodige kritiek op de nieuwe deelgeschilprocedure te formuleren is, blijft het een goede aanvulling op de bestaande preprocessuele instrumenten om letsel- en overlijdensschade efficiënt af te handelen.
