Beschrijving
Naar schatting wordt in Nederland jaarlijks enkele tientallen keren het leven van een ernstig zieke pasgeborene actief beëindigd. Omdat onduidelijk is onder welke voorwaarden een beroep op overmacht wordt aanvaard, wordt deze levensbeëindiging zelden gemeld. Met ingang van 15 maart 2007 is de Centrale deskundigencommissie late zwangerschapsafbreking en levensbeëindiging bij pasgeborenen ingesteld, die aan de hand van een vijftal zorgvuldigheidseisen oordeelt of de arts bij de levensbeëindiging zorgvuldig heeft gehandeld. In dit boek onderzoekt mr. Lisette Bongers in hoeverre deze deskundigencommissie met – al dan niet juridische – belemmeringen te maken zal krijgen, waardoor de beoogde meerwaarde ervan kan worden aangetast.
De auteur bespreekt de gezondheidsrechtelijke aspecten inzake de rechtspositie van de pasgeborene, de complexe medische praktijk van beslissingen rond het levenseinde en de bijzondere juridische positie van een ernstig gehandicapte pasgeborene. Daarnaast behandelt ze de juridische toelaatbaarheid van het levensbeëindigend handelen bij pasgeborenen, waarbij het Protocol actieve levensbeëindiging bij pasgeborenen met een ernstige aandoening (het Gronings Protocol) kritisch wordt belicht. Na een beschrijving van de huidige meldings- en toetsingsprocedure wordt ingegaan op de toepasbaarheid van de zorgvuldigheidseisen als basis voor de levensbeëindiging bij pasgeborenen.
Volgens de auteur is het onaanvaardbaar dat medici het niet eens zijn over de vraag of en wanneer er bij een pasgeborene sprake is van uitzichtloos en ondraaglijk lijden en of de toekomstige kwaliteit van het leven een relevante factor dient te zijn bij de beslissing tot actieve levensbeëindiging. In dit boek geeft de auteur een aanzet tot een betere invulling van de zorgvuldigheidscriteria.
