Beschrijving
Nalaten is een begrip waarmee juristen blijven worstelen. Wanneer het strafbare gedrag bestaat uit een niet-doen wordt een plicht tot handelen verondersteld. Wanneer is die plicht er en wanneer is derhalve een nalaten strafbaar? Waar ligt de grens tussen het strafbare en niet-strafbare nalaten? Welke rol spelen rechtsfiguren als functioneel daderschap of medeplegen bij omissiedelicten?
De huidige theorie omtrent nalaten werkt met het vereiste van de bijzondere zorgplicht. Maar wanneer kan worden gesproken van een bijzondere zorgplicht, en hoever reikt deze plicht? En wanneer wordt de zorgplicht geschonden? Ook het civiele recht kent afgrenzingsproblemen bij aansprakelijkheid voor een nalaten. Welke manieren van begrenzing worden in het privaatrecht gebezigd om het gewone niet-doen te onderscheiden van het nalaten waarvoor men aansprakelijk kan worden gesteld? In deze studie gaat mr. Charlotte Akerboom na wat het strafrecht kan leren van de privaatrechtelijke begrenzingen van aansprakelijkheid bij nalaten. Zij stelt dat ook de strafrechter het civiele ‘redelijke toerekeningscriterium’ kan gebruiken om te toetsen of het in het concrete geval redelijk is om het nalaten toe te rekenen aan de verdachte. Deze nieuwe grens is nuttig en noodzakelijk, omdat het de rechtszekerheid ten goede komt.
