Beschrijving
Zowel mensen als bedrijven hebben flexibiliteit nodig. Niet als doel op zich, maar als middel om respectievelijk werk- en inkomenszekerheid en een sterke markt en concurrentiepositie te behouden. Maar landelijke en sectorale regels en instituties voor de arbeidsmarkt lopen intussen fors achter bij de economische ontwikkelingen, constateerden ruim honderd aanwezigen op de via Twitter opgezette ‘Nationale flexconferentie’ die eind mei 2012 werd gehouden. Een groep jongeren, ouderen, werkgevers, zelfstandig ondernemers, vakbondsbestuurders, arbeidsmarktintermediairs, wetenschappers, vertegenwoordigers van financiële instellingen, verzekeraars en advocaten sprak zonder last of ruggespraak over een nieuw ontwerp voor de arbeidsmarkt. Doel was om ideeën te ontwikkelen om de aanhoudende politieke impasse over de flexibilisering van de arbeidsmarkt te doorbreken. De uitwerking hiervan heeft nu geleid tot het manifest Een nieuw Dutch Design voor flexibel én zeker werk.
Uitgangspunten van dit Dutch Design zijn: geen afruil tussen flexibiliteit en kwaliteit, geen tweedeling op de arbeidsmarkt en in de samenleving, geen onnodige complexiteit en onduidelijkheid, maar verdere emancipatie en empowerment van werkende mensen. Flexibel of ‘anders’ werken moet niet worden teruggedrongen, maar definitief ‘genormaliseerd’. Dat betekent dat flexwerkers meer zekerheid moet worden geboden door middel van vrijwillige her-aansluiting bij collectieve voorzieningen, waardoor het draagvlak en de draagkracht van die voorzieningen ook weer toenemen. Ook kunnen op nationaal niveau aanvullende voorzieningen worden getroffen. De vorm waarin mensen werken mag geen verschil uitmaken voor essentiële arbeidsvoorwaarden en perspectieven. Concurreren moet niet op basis van contractvormen en arbeidsvoorwaarden, maar op basis van kwaliteit.
Het manifest is opgesteld door Ton Wilthagen, Evert Verhulp, Linde Gonggrijp, Ronald Dekker en Marc van der Meer, m.m.v. Aukje Nauta en honderd mede-ontwerpers-voor-één-dag.
