Beschrijving
Personen in een hulpbehoevende situatie – een automobilist die te water is geraakt, een jongere die van huis is weggelopen, een vermiste die dringend medicatie nodig heeft – zijn met behulp van hun mobiele telefoons eenvoudig te localiseren. Providers zouden deze geografische informatie kunnen doorspelen naar hulpdiensten waardoor de betrokkene snel kan worden geholpen. Juridisch is dit echter problematisch: verkeersgegevens bevatten privacygevoelige informatie en de wettelijke bevoegdheid om verkeersgegevens te vorderen is niet duidelijk geregeld.
In dit boek onderzoekt mr. Barrie Wessels (hoofdagent bij de Regiopolitie Amsterdam-Amstelland) in hoeverre politieambtenaren – in hun hulpverlenende taak – verkeersgegevens van gsm’s kunnen vorderen. Hij gaat na of verkeersgegevens worden beschermd door het recht op persoonlijke levenssfeer, zoals vastgelegd in art. 8 EVRM en art. 10 Gw, en welke eisen deze bepalingen stellen aan een beperking van de persoonlijke levenssfeer. De auteur concludeert dat zowel de Politiewet 1993 als de Telecommunicatiewet geen voldoende wettelijke grondslag biedt voor het vorderen van verkeersgegevens. Hij stelt voor om een wettelijke grondslag te creëren in de Politiewet – buiten de strafvorderlijke context om. De bevoegdheid verkeersgegevens te vorderen moet dan worden uitgeoefend door de individuele politieambtenaar, die daartoe een machtiging van de burgemeester nodig heeft.
