Beschrijving
Rudolf von Jhering (1818-1892) was een Duitse jurist die in zijn tijd al wereldberoemd was. Zijn belangrijkste wapenfeit was zijn scherpe kritiek op het Pandektisme, de heersende Duitse privaatrechtelijke leer in de negentiende eeuw – een complex en abstract bouwsel dat de praktijk geheel uit het oog had verloren. Volgens Jhering bestond het recht immers niet vanuit zichzelf, het was een product van de maatschappij en daarom moest het ook dienstbaar zijn aan die maatschappij. Zonder Jhering zouden arresten als Lindenbaum-Cohen (1919) en Baris-Riezenkamp (1957) er mogelijk heel anders hebben uitgezien.
Hoewel Jherings werk ook na zijn overlijden van grote invloed was, was zijn betekenis voor het Nederlandse recht lange tijd onduidelijk. Dit boek, waarin de auteur de receptie en beeldvorming van Jhering in het Nederlandse privaatrecht onderzoekt, voorziet in dat hiaat. De auteur richt zich vooral op twee van Jherings belangrijkste ideeën: zijn rechtsleer en zijn beroemdste materieelrechtelijke leerstuk (de culpa in contrahendo).
De auteur (als advocaat verbonden aan NautaDutilh N.V.) beschrijft eerst welke positie Jhering innam in de Duitse privaatrechtsleer van de negentiende eeuw en hoe het gebruik van het Duitse recht in het Nederlandse privaatrecht zich heeft ontwikkeld gedurende die periode. In het tweede deel van dit boek onderzoekt de auteur de receptie van Jherings kritiek op het Pandektisme en de rechtsleer die hij uit deze kritiek ontwikkelde. Tot slot onderzoekt de auteur de receptie van Jherings grootste dogmatische vondst: de culpa in contrahendo, oftewel aansprakelijkheid wegens schuld bij het contracteren.
Dit boek is niet alleen relevant voor rechtshistorici maar voor alle privatisten die meer willen weten over de geschiedenis van het Nederlandse burgerlijk recht.
