Beschrijving
Wie een civiele zaak tegen een wederpartij wil winnen, zal de rechter alleen kunnen overtuigen als hij voldoende bewijs levert. Op grond van de exhibitieplicht kan de wederpartij worden verplicht bescheiden in het geding in te brengen, zelfs als die ongunstig zijn voor zijn eigen positie. Maar de wederpartij kan dergelijke bescheiden ook verliezen – soms opzettelijk. De eisende partij blijft dan zitten met een bewijsprobleem. Deze leemte heeft de praktijk inmiddels opgevuld met het bewijsbeslag: een conservatoir beslag tot afgifte van bescheiden.
Met de uitvoering van EG-richtlijn ‘Handhaving intellectuele eigendomsrechten’ en de invoering van artikel 1019b en c Rv lijkt de wetgever de ontwikkeling van het bewijsbeslag te hebben gelegaliseerd. Conservatoir beslag tot bescherming van bewijs is uitdrukkelijk toegestaan ter handhaving van rechten van intellectuele eigendom (het IE-bewijsbeslag). Onduidelijk blijft of deze vorm van beslaglegging ook mogelijk is in zaken die niet de intellectuele eigendom raken.
In dit boek behandelt mr. Tim Bodewes de waarheids- en mededelingsplicht in het civiele proces, de exhibitieplicht, het ontstaan van het (algemeen) bewijsbeslag, de Engelse variant van het bewijsbeslag (Anton Piller Order) en de totstandkoming van het IE-bewijsbeslag. Verder beschrijft hij de wettelijke grondslag en het object van het bewijsbeslag, evenals de voorwaarden voor het opleggen van het bewijsbeslag en haar rechtsgevolgen. Ook besteedt hij aandacht aan de samenloop van het bewijsbeslag en het gevolg van het faillissement van de beslagene. Tot slot komt de eis in hoofdzaak aan bod, en de opheffing en het verval van het bewijsbeslag.
