Beschrijving
Politiegeweld leidt vaak tot hevige reacties in de samenleving. Niet alleen is de legitimiteit van het geweldgebruik in het geding, maar ook de reactie van de overheid hierop: gaat het Openbaar Ministerie de politieagent die geweld heeft gebruikt vervolgen of niet.
Besluit het OM om niet te vervolgen, dan kunnen rechtstreeks belanghebbenden, met een beroep op artikel 12 Wetboek van Strafvordering, een beklagprocedure starten bij het gerechtshof. De beklagkamer toetst de vervolgingsbeslissing van het OM. Daarbij behoort de beklagkamer het EVRM, het Unierecht en nationale regelgeving in acht te nemen.
In dit boek onderzoekt mr. Mattanja Glismeijer de rechterlijke toets van de vervolgingsbeslissing. Ze beschrijft wanneer er sprake is van gelegitimeerd politiegeweld en hoe de procedure na het geweldgebruik eruit ziet, aan de hand van de Politiewet 2012 en de Ambtsinstructie voor de politie, de Koninklijke Marechaussee en de buitengewoon opsporingsambtenaar 1994. Verder behandelt zij de eisen die gelden ten aanzien van de vervolgingsbeslissing van het OM in zaken van politiegeweld. Tot slot beantwoordt zij de vraag of de beklagkamer van het gerechtshof in een beklagprocedure over vervolgingsbeslissing van het OM marginaal of vol toetst, en welke eisen er voor deze toetsing gelden. Daartoe analyseert zij twaalf beschikkingen in zaken van politiegeweld die zijn gewezen door verschillende beklagkamers van gerechtshoven in Nederland.
Zij concludeert dat er niet altijd volgens het toetsingskader wordt getoetst, zodat er strijd is met de nationale en Europese regelgeving, en geeft aan hoe de waarborgfunctie van de procedure meer recht zou kunnen worden gedaan.
